Ha wyše mi hornjeho Wujězda

2. K njej su so zjězdź’wali rajtarjo,
rajtarjo, zemjenjo,
zjězdź’wali su so, haj zjězdźowali,
hač su so zwadźili.

3. Wadźiłoj staj so tam wadźiłoj
dwaj młodaj nadobnaj,
rubałoj staj so, kałałoj
dwaj młodaj nadobnaj.

4. Jednoh su zrubali přez ličko,
přez ličko čerwjene,
druhoh su zrubali přez włóski,
přez włóski kudź’rjawe.

5. »To je so stało wšo twojedla,
ty rjane holičo.«
»Kak chce so staći to mojedla,
hdyž sym tam njebyła?«

6. »Była tam sy aby njebyła,
rady sy zradźiła
w korčmičce sedźo mi za blidom
při swětłym woknješku.«

7. Měło je holičo šórcuškaj dwaj,
wobaj běłej čoršowej,
jedyn na bjentuški zrězała,
druhi na šlebjerdki.

8. Zo móhła lubeho žałbować,
swojoh luboh najrjeńšoh.
»Žałbuj mje, holčo, aby nježałbuj,
swojej wšak njeb’dźemoj.

9. Ty budźeš na mnje spominać,
hdyž b’dźa mje woblěkać
do toho kitela běłeho,
do wěnca rućanoh.«