Serbske ludowe spiwy

Witajće hólcy zdaloka

2. Hdyž sće z tych koni dele,
sydajće so za blido,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

3. Jedyn sej wubra holičo,
zo chcyše rejwać hić,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

4. Por moli holčku wobwjertny,
a so jej’ wopraša,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

5. »Chceš-li być moje, holičo,
moja lubka najlubša«,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

6. »Twoja ja prjedy njebudu,
hač sama njezechcu«,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

7. Hólčik so jeje zhańbowa,
sydny so za kachle,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

8. »Sy da ty něhdźe chory,
abo je ći hewak što«,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

9. »Ja njejsym nihdźe chory,
mi njeje hewak što,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

10. Ja sym to dźěłko zdźěłał,
kiž kóždy derje wě,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

11. [...]
Nětk je mi jara zlě:
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

12. Wona ’dźe na mnje spominać,
hdyž ’dźe synka kolebać,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||

13. Ale hańba, hańba žana njej’,
wšak lubka rjana je«,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||