Wón je jej zawdał žołty kroš
1. Wón je jej zawdał žołty króš,
Wona tu bjełu ručku jom’. :,:
2. Tak staj so ’załój za ručki
A staj so wedłój pšez łučki. :,:
3. Do pół staj łučkow nepšišłój,
A za’rodku staj nadejšłój. :,:
4. Tam staj so delje synyłój
A na jabłóčko z’ladwałój. :,:
5. Na jabłóčko staj z’ladwałój
Hač staj tam z ćicha wusnyłój. :,:
6. ›Štó ’dže naj’ ranko horjewołać,
›Dyž budže bjeły džeń bówać?‹ :,:
7. »Šak je tym hajku dróbny ptačk,
»Kiž nócku mi tak małko spi.« :,:
8. »Tón ’dže naj’ ranko horjewołać,
»Dyž budže bjeły džeń bówać.« :,:
9. »›Ha switaj, switaj bjeły džeń,
»›Čerwene zera horje du.‹« :,:
10. »›Štóž je po lubki, holčki był,
»›Ma dawno čas njetk domoj hić.‹« :,:
11. Luby so domoj hotuje,
A lubka ćežko zdychuje. :,:
12. ›Ha zdychuj aby nezdychuj,
›Ha rózno tola dyrbimój.‹ :,: