1. »Spěwaj mi, holečo, wjeseły hłós,
zo je mi słyšeći daloko.

2. Přez te mi pola Łazowske,
přez te mi mjezy Złyčanske.«

3. Holečo zaspěwa wjeseły hłós,
zo běše słyšeći daloko.

4. Luby tón běžeše z piwa dom,
nimo mi lubčički swojeje.

5. Z prawym tym wóčkom tak hroznje hlada,
zo so jej banćiki zmahujeja.

6. »Přečo, mój luby, tak hroznje hladaš,
zo so mi banćiki zmahujeja?«

7. »Ka da ja njedyrbu hroznje hladać,
hdyž sy ty jene tak chude dźěćo.

8. Hdyž sy ty jene tak chude dźěćo,
ja pak sym wulkeho překupca syn.«

9. »Njejsy to, luby mój, prjedy wědźił,
zo sym ja jena tak chuda holca?«

10. Přečo sy łazył, haj łazył za mnu
po tychlej piwnych mi wječorach.

11. Po tychlej ćěmnych mi komorach,
po tychlej ćmowych mi kućikach?«

12. Wuspał sej radsjo swoju hłójčku,
nješčinił mučne sej swoje nohi!«

13. Duž bydź ći, holečo, lubše łóžko,
hač zo by dała so hólcam zawjesć.

14. Hólcy ći holečo wobrěča,
chwilku za lubku ju poměja.

15. Chwilku za lubku ju poměja,
potom pak zaso ju wostaja.

16. Hólcy ći maja drje lesnu rěč,
ale we wutrobi falšnu mysl.

17. Hólcam tym wěr jena stara ranca,
prjedyn hač jena młoda holca.