Za našimi hunami

2. Wjelk te lada horje wora
ze štyrimi kozami.
Liška jemu pohanješe,
z wopušu tam praskaše.

3. Wjelk so rozhněwa na lišku,
ćisny wótku do njeje.
Na to so jom liška spłóša,
běžeše wot wjelka preč.

4. Mały kusk bě wotběžała,
kmótru žabu naběža.
»Hdźe jow přińdźeš, kmótra žaba,
tajka wulka pisana?«

5. »Pósłana sym z Ottendorfa
z pisanymi listami:
Štó ha je tón dobry šrybar,
kiž te listy lazuje?«

6. Liška listy lazowaše
na pisanu zhladuje.
Z porstom sej pokazowaše,
pisanu přec popaže.

7. Kusk tam dale přiběžała,
kraholca sej naběža.
Kraholc swoje drjewo ćesa
z tajkim wótrym sekercom.

8. Piskor jemu přiwaleše
ze słomjanym sochorom.
Liška jemu pomhać chcyše,
sochor jom přec rozłama.

9. Rak, hlej, tón tam drjewo rěza
z wołojanej piłku,
mały kralik drjewo kała
ze škleńčanej sekerku.

10. Baćon tón po bróžni chodźi,
zamołwješe młóčkow sej.
Chcyše sej dać z kórca młóćić,
nima wjac hač woklepanc.

11. Wroble te młóćachu jemu,
ćelo z riću mjećeše,
ćelo z riću mjećeše,
myše je zešrótowachu.

12. Za hunami sroka chodźi,
chcyše sej dać pšeńcu syć,
chcyše sej dać pšeńcu syć,
nima zorna na łubjach.

13. Wróna ta na dubje sedźi,
žałostnje so směješe,
ranca ta tam piwo wari,
z pyskom sej je měšeše.

14. Mucha ta pak chlěb tam pječe,
z pyskom sej jón měšeše.
Boran chce na wójnu ćahnyć,
wowca jemu wotradźa.

15. »Njechodź, borančko, na wójnu,
ja sym tam tež pobyła.
Sym tam wopuš přisadźiła,
ty ’dźeš wotbyć kožany měšk.«