Serbske ludowe spiwy

Běštaj tam, běštaj tam hrodaj mi dwaj

2. Wot spódka wobaj mi murjowanaj,
wot wjercha pak molowanaj.

3. W jednym tym hrodźe bě knjejska dźowka,
w druhim běše pak knježi pohonč.

4. Pohonč tón holičce praješe:
»Holčka, ty d’riš nětk moja mi być.«

5. »Wo tebje tola šće njerodźu,
čorny, hrozny mi Cyganje.«

6. »Holičo, njedawaj horde słowa,
twoje słowa će zjebać budźa.

7. Prjedy hač budźe mi dwanaće bić,
budźeš ke mni do konjenca přińć.«

8. Wone šće dwanaće njebiješe,
holčo wo durje kłapaše:

9. »Stawaj mi horje, mój pohončo,
wočiń nowoh mi konjenca.«

10. Pohonč tón horje přec stawaše,
nowy konjenc jej wočinješe.

11. Z lěwej wón ručku jón wočinješe,
z prawej holičo witaše.

12. »Sleč so, haj sleč so twój šórc a pjelc,
lehń so ke mni ty do łoža.«

13. Holčo so šórc a pjelc slěkaše,
při tym žałostnje płakaše.

14. »Mjelč wšak a njepłakaj, holičo,
wšak maš pohonča za luboh.«

15. Stara mać po dworje chodźeše,
swoju čeledź horje wołaše.

16. »Stawaj mi horje, ty pohončo,
wjedź mi konje won na trawu.

17. Wšitke te konje su na trawje,
naše doma su na słomje.«

18. »Naše su lěpše mi na słomje,
dyžli druhe wšě na trawje.

19. Naše te jědźa mi luty wows,
druhe jědźa pak lutu trawu.«

20. Druhi króć stara mać wołaše:
»Stawaj horje, ty pohončo!

21. Stawaj mi horje ty pohončo,
wjedź mi konje won na rolu.«

22. Wšitke te konje su na roli,
naše doma su we hródźi.«

23. »Naše wjac za poł dnja zdźěłaja,
dyžli druhe wšě za cyły dźeń.«

24. Třeći króć stara mać wołaše:
»Stawaj horje, ty pohončo.

25. »Njewołaj, njewołaj za pohonča,
ale wołaj mje za syna.

26. Sydom sym lětkow twój pohonč ći był,
nětkle budu twój přichodny syn.«

27. »Ty sy mi šelma šelmowski,
wšón na Cygana zapodobny.

28. »Móhła sym dźowku kejžorej dać,
nětk ju dyrbju pak pohončej dać.«