1. »Hančička, lubčička, jandźelko mój,
staj wutrobu swěru a ke mni ty pój,
haj ke mni, haj ke mni, haj ke mni ty pój.

2. Hančička, lubčička, chceš sej mje wzać,
da pak so nje’dźeš swój žiwy dźeń kać,
swój žiwy, swój žiwy, swój žiwy dźeń kać.«

3. »Daj wšak mi pokoj, dźerž wutrobu sej,
tej lubosći twojej to wužitne njej’,
haj wužitne, wužitne, wužitne njej’.«

4. »Ty sy ta prawa, ja wo tebi wěm,
ty lečeš nam syće a spjerchnješ nam wšěm,
haj spjerchnješ, haj spjerchnješ, haj spjerchnješ nam wšěm.

5. Ty wojebaš hólcow, haj, to je jich ’zda,
sy da ty worcel a zelezna wša,
haj zelezna, zelezna, zelezna wša?

6. Njechaš dać wutrobu? Ćežko mi je,
čakać a łakać to wobćežne je,
haj wobćežne, wobćežne, wobćežne je.«