1. Dyž ja rano z łoža stanu,
Da najpredy ’ladać du,
Hač su moje hołbje horje
Aby hač ’šćen wone spju.
Hołb’ je jene rjane zwjerjo,
Hołbje te so lubja mi.
:,: Hołbjam sym ja dobry, :,
To ja praju zawjesćje.

2. Ja mam rjane kšidłarje,
Módre a tež čeŕwene.
Nješto mam tež tajkich drohich
To su moje bubnarje.
Hołb’ je jene rjane zwjerjo, etc.

3. Nješto rjanych kholojtych,
Čornych módrych-pruhojtych;
Dale mam tež štyri pory
Lutych bjełych-wósatych.
Hołb’ je jene rjane zwjerjo, etc.

4. Tež mam rjane penežkojte,
A tež čorne plješkojte,
Bez tymi mam jich tež nješto
Te su lute ’wježkojte.
Hołb’ je jene rjane zwjerjo, etc.

5. Jara rjane kołojte,
A tež dwójcy khopojte,
A tež hišće nješto tajkich:
Te su čorne-nopojte.
Hołb’ je jene rjane zwjerjo, etc.

6. Wona maja wopuški,
Wulke, kaž te kokoški;
Te su zasy nješto dróše,
Čerwene su wopuški.
Hołb’ je jene rjane zwjerjo, etc.

7. ’Šitkich barbow hołbje mam,
Nikom’ žane nepšedam;
Štóž mi hołbje pokrane,
Temu ženje newodam,
Hołb’ je jene rjane zwjerjo, etc.

8. Štóž ’ce radu posłuchać,
Rjane hołbje plahować,
Dyrbi sebi predy pjeknje
Rjane sancy wob’ladać.
Hołb’ je jene rjane zwjerjo, etc.

9. Ja ’šće tola jenoh’ wjem,
Sančka je, joh’ nepowem,
Rjanoh’ bjełoh’ čeŕweneho,
Hejzo wjernosć prajić smjem.
Hołb’ je jene rjane zwjerjo, etc.

10. Pój ty rjany hołbiko,
Ty mi jara lubiš so.
Pój, ja ’cu će domoj wezć
Tam, džež tón twój kukač je.
Hołb’ je jene rjane zwjerjo, etc.