1. Ja tam widźich wróbla lećo,
woči so jom swěćeštej.
Ja jom prajich: »Dobry wječor,
hišće běše swětły dźeń.«

2. Lećeše wón, lećeše
nimo N. N.-ec zahrody.
We zahrodźi róže steja,
we zahrodźi róže kća.

3. Nichtón njej’ tak zwažny był,
zo sej jenu wušćipnył.
Jan sej jenu wušćipnył,
přeco trjechił na Hanku.

4. Wzał je sej ju za ručku,
wjedł je sej ju dó jstwy nutř.
Sam so synył na swój stoł,
sadźił Hanku za blido.

5. »Jěs a pij nět, lube dźěćo,
jěs a pij nět, Hančička.
Prjed’ sy była lubka moja,
nětko budźeš mandźelska.«

6. Sydom lět sy wójnu wjedła
z Boršćanskimi hólcami,
nět pak dyrbiš moja byći,
moja dyrbiš wostaći.«