1. ’Nał je wowčeŕ wowcy won
Na tu pastwu zelenu.

2. Na pastwu wón popšihnał,
Słyšał džjećo płakaći.

3. ›Moje lube džjećatko,
›Słyšu ja će, newidžu.‹

4. »Ja sym jenej starej werbi
»Z hałozami pšikryte.«

5. »Wućehń me, mój wowčerjo,
»Nes me do kwasneje khježje,«

6. »Moja mać ma džensa kwas,
»A je wjencu zelenym.«

7. »Dobry wečor, kwasni hosćo.
»Newesta je moja mać.«

8. »Džeweć je nas porodžiła,
»Džesate ma pod wutrobi.«

9. ›Dyrbju ja być twoja mać,
›Dyrbi čert pšińć z wóknom nuts.‹

10. ›Zeleny wjenc mi delje storhnyć,
›Helsku reju zo-mnu hić.‹

11. Ljedom bješe wuryčała,
Pšindže čert, ’laj, z wóknom nuts.

12. Zeleny wjenc jej delje storhny,
Z wóknom won z nej wuleća.