1. »Wšitcy ći ludźo ležo spja,
ja pak d’rju jězdźić po tych nocach.

2. Ja pak d’rju jězdźić po tych nocach,
po tych mi ćmowych wječorach.

3. Kotraž ta hwěžka najwótř’šo swěći,
wobswěći mi wšěm hórkam, dołkam.

4. Wobswěći mi wšěm hórkam, dołkam
a tež tej mojej lubej lubce.«

5. Hdyž poča ranko dźeń bywać,
da panko poča horje wołać:

6. »Stawaj mi horje, pohončo,
futyruj mi te konje!«

7. »Tón futyr, kiž mojej brunaj jěstaj,
tón dźě na mojej křini leži.«

8. Na jednej ručce pak lubka spi,
na druhej wěnac zeleny.

9. Kak njerad’ bych ju horje wołał,
kak njerad’ bych ju wubudźił.

10. To su te namaj powěsće
wot nana, maćerje.

11. Wšěm kralam, fěrštam je wotpowěła,
swojom je lubemu zwoliła.

12. Swojom je lubemu zwoliła,
zo dyrbi sam ju zalubować.«