Serbske ludowe spiwy

Ha komu ja lubcycku pśirucu

1. Komu ja lubcycku pśirucu,
||: gaž źem ja na wójnu pośěgnu. :||

2. Nejpjerwjej Bogu samemu,
||: pótom pak zwěrnem’ kumpanoju. :||

3. Ja som jem’ wjele pjenjez dał,
||: aby ju derje zastojał. :||

4. Wón dej mě z njeju rejowaś,
||: pyšne te reje zwóźowaś. :||

5. Wšykne te druge do kjarcmy,
||: rědne to źowčo za nimi. :||

6. Wšykne te druge za blido,
||: rědne to źowčo za źurja. :||

7. Wšykne te druge do reje,
||: rědne to źowčo ze jśpy wen. :||

8. »Och luby Božko, lejderaško!
Kak som njerada wiźona,
gaž ten mój luby doma njej’.«

9. Luby ten jěźo z wojny dom
po tej źen góle zelenej,
po tej źen droze dalokej.

10. Pjerwy ten raz wón tam wustśěli,
||: lubka jom’ derje wurozmě. :||

11. Drugi ten raz wón tam wustśěli,
||: kumpan ten chopi se pomysliś. :||

12. Tśeśi ten raz wón tam wustśěli,
||: kumpan ten źowčo nutś pórašo. :||

13. »Pój źem ty rědna do jśpy nutś,
comej mej gromaźe rejowaś,
pyšne te reje zwoźowaś.«

14. »Njeběch śi pjerjej dostojna,
něnt ty se ze mnu pokoj daj,
gaž mě mój luby domoj jěźo.«

15. Rědny ten jěźo ku dwóru,
||: kumpan ten chopi wuběgaś. :||

16. Rědny ten jěźo do dwóru,
||: kumpan ten běžy pśez gumno. :||

17. »Njeběgaj, kumpan, njeběgaj,
||: comej se zwěru wuwitaś. :||

18. Potom pak comej se wopšašaś,
||: kak moju lubku sy zastojał.« :||

19. »Wón jo mě derje zastojał,
||: ak wón to sam nejlěpjej wě. :||

20. Z drugimi jo wón rejował,
||: mě jo tam derje njewiźeł.« :||

21. Witałej stej se tam, witałej,
nejpjerjej z běłyma rukoma,
potom pak z nagima mjacoma.

22. »Pojźtej wej gerca do jśpy nutś,
||: grajtej wej mě tuder noc a źeń. :||

23. Mojej tej lubce k wjaselu,
||: wšyknym tym drugim k tuženju.« :||