1. Słužył jo gólcyk panoju.
Słužył jo jomu sedym lět,
jedewej,
na to mi wosyme lětaško.

2. ||: Chopił jo gólcyk fryjowat, :||
jedewej,
chopił jom’ panko gramowat.

3. ||: »Coš-li mě, panko, gramowaś, :||
jedewej,
ga cu śi derje grod rumowaś.«

4. ||: »Zapłaś mě mójo stare myto, :||
jedewej,
ak som śi wěrnje wotsłužył.«

5. ||: »Sy mi jo wěrnje wotsłužył, :||
jedewej,
cu śi jo wěrnje zapłaśiś.«

6. ||: »Groźe tam stoje styri brune, :||
jedewej,
wuběraj sebje, kóteregož coš.«

7. ||: Rědny ten konika sedłowašo, :||
jedewej,
rědna ta brěmje wězašo.

8. ||: Rědny se senu na nowego, :||
jedewej,
rejtujo mimo groźe wen.

9. ||: Za nim tam běžy lubcycka, :||
jedewej,
we swójim ruśanym wěnaško.

10. ||: Wóna tak žałosnje płakašo, :||
jedewej,
běłej tej ruce łamašo.

11. ||: »Spocakaj źen, ty luby mój, :||
jedewej,
cu śi mój wěnašk ruśany daś.«

12. ||: »Wěnaška ja śi docakaś cu, :||
jedewej,
słowka ja z tobu njezgroniju.

13. ||: Wokoło naju jo wjele luźi, :||
jedewej,
boju se ja teje pśerady.

14. ||: Hynkor se grody cerjenje, :||
jedewej,
tam smej mej małej skubłanej.

15. ||: Zamrěł nama nan a móterka, :||
jedewej,
zajšła nama naju gósćinka.«