Spłowaj, spłowaj łopjeńce
1. »Spłowaj, spłowaj łopjeńce
swójej lubce ku komorce!«
Ku komorce pśiplěło,
do komorki njamógło.
2. Źurja su twardo zacynjone,
ze spłom słomy zatkane,
ze spłom słomy zatkane,
z grochowym zernom zawalone.
3. We komorce źowća tśi,
wšykne jadnak rědne su.
Młodša jo ta rědnjejša,
teke jo ta zwažnjejša.
4. Weze lubeg’ za ruku,
wjeźo jogo na žudla.
»Nět mě spowěź, luby mój,
lěc mě wjelgin lubo maš?«
5. »Lubo ja śi wjelgin mam,
braś śi nikul njebudu.
Braś śi nikul njebudu,
lubo ja śi wjelgin mam.«
6. Wuwěza jom’ ruce, noze.
Chyśi jogo ze žudli.
Gubi jomu w boce lobro.
To bu jomu do głowy.
7. »Měj źěk, měj źěk, lubcycka,
až sy mě to scyniła.
Cu ja něnto wót was hyś,
njok ja nikul zasej pśiś.«
8. »Njezalub, njezalub, luby mój,
derje buźoš zasej pśiś.«
Běrtyl lěta wuchada,
luby zasej pśichada.