Serbske ludowe spiwy

Jědu k nam, jědu Bórkojske

2. Gaž su pak do Bórkow pśijěli,
chopili wóni se dopšašowaś
pó tom mě Rědnyškojc nowem dwórje.

3. »Cośo jen wěźeś, wy Bórkojske,
||: comy jen derje wam pokazaś.« :||

4. Pśed tym mě Rědnyškojc nowym dwórom,
||: tam stoj ta lipa zelena. :||

5. Pód njeje sejźi źowcyšćo,
šyjo dwa šanta žyźanej,
wijo dwa wěnka ruśanej.

6. Jaden ten buźo daś gólcoju,
||: drugi ten buźo sama nosyś. :||

7. Gaž se tam wóni dopšašachu,
||: dwa gerca lubosnje zajgraštej. :||

8. »Gótuj se radna, gótuj se rědna,
||: my mamy nawóženju pśed dwórom!« :||

9. Maś, ta pak źowćo głaźašo,
||: źowćo tak žałosnje płakašo. :||

10. »Pśec ga źe ty tak wjelgin płakaš?«
||: »Pśec ga ja płakaś njedeju! :||

11. Gaž źe te kónje jogo njejsu,
||: te kónje ga su spóžycone.« :||

12. »To njejsu kónje spóžycone,
to ga su nejblišeg’ suseda,
togo nejrědnjejšeg’ kumpana.«

(Rozžognowanje njewjesty.)

13. Dobru noc, dobru noc, mój luby nan,
mějśo źěk, až sćo mě skubłali,
a taku rědnu wuklejdowali.

14. Dobru noc, dobru noc, luba mama,
mějśo źěk, až sćo mě skubłali,
a taku rědnu wuklejdowali.

15. Dobru noc, dobru noc, mój luby bratš,
wódaj mě wšykno z wutšoby,
což som napśeśiwo cyniła.

16. Dobru noc, dobru noc, luba sotša,
wódaj mě wšykno z wutšoby,
což som napśeśiwo cyniła.

17. Wšykno som sebje ja zebrała,
móje łožyšća a móje zbóžo,
wěnaška som sebje zabyła.

18. Kótra ta nejstarša towariška,
||: daśi jen mě how pśinjaso. :||