Serbske ludowe spěwy

Ha šła je tam Hilžička trawičku žnjeć

1. Šła je tam Hilžička trawičku žńeć
Tsi mi te štundžički do bjełoh’ dnja.

2. Prjenju tu štundžičku žniješe,
Raniše zera jej horjedžjechu.

3. Druhu tu štundžičku žniješe,
Jasne te słónčko jej skhadžeše.

4. Tseću tu štundžičku žniješe,
K ńej so pšec’ pšiwda tón mały Hołdrašk.

5. ›Što ty mi činiš tu mojim hajku?‹
»Kruwičkam, ćelatkam trawičku žnju.«

6. ›Hilžička, dyrbiš mi ćežičku dać,
›Pak dyrbiš nješto mi druhe dać.‹

7. »Žaneje ćežički sobu nimam,
»Štož jenož tón’lej mój wuski serpik.«

8. ›Wo twój tón serpik ja ńerodžu; –
»Aĺe Hilžička dyrbiš mi ćežičku dać.‹

9. »Žaneje ćežički sobu nimam,
»Štož jenož ṕeršćenik sljeborny.«

10. ›Wo twój tón ṕeršćenik ńerodžu; –
›Aĺe Hilžička dyrbiš mi ćežičku dać.‹

11. »Žaneje ćežički sobu nimam,
»Štož jenož wjenaška rućaneho.«

12. »Teho’lej tebi pak nidy ńedam,
»Bórniž ja dyrbjała žiwenje dać.«

13. ›Sydom ljet sym hižom za tobu stał,
›Nidže pak ńejsym će namakał.‹

14. ›Njetk’lej pak poẃez mi Hilžička,
›Z kajkej ty sḿerću ’cejš žiwenje dać.‹

15. ›’Cejš ty być z mečikom zarubana,
›Aby ze konikom zarajtwana?‹

16. »Wozń mi ty žiwenje z kajkej ty ’cejš
»Jeno tsi króć ty mi zawołać daj.«

17. Prjeni króć Hilžička zawołaše:
»K pomocy, k pomocy bratsikaj wój.«

18. »Kak so mi hajku tak jara zlje dže,
»Wo moju zrudobu ńewjestaj wój.«

19. »Pijetaj, ’rajetaj, ẃesełoj staj
»Namńe pak pši tym woj ńespomnitaj.«

20. Druhi króć Hilžička zawołaše,
Bratsikaj z korčmy dom bjejžežtaj.

21. »›Što so tym hajku tak zrudnje woła,
»›Ńeje to naju namaj sotsički ’łós?‹«

22. »›Seduj mój bratsiko konika,
»›Wobseduj namaj pšec’ wobej’ dweju.

23. Młódsi brat’ konikow sedowaše,
Starši pak mečiki pšipaswaše.

24. Tseći króć Hilžička zawołaše,
Bratsikaj hajkej so pšibližwaštaj.

25. Prjeni króć wokoł’ ńeho rajtowaštaj,
Nidže pak nikoho ńewidžeštaj.

26. Druhi króć wokoł’ ńeho rajtowaštaj,
Pšeco ’šćjen nikoho ńewidžeštaj.

27. Tseći króć wokoł’ ńeho rajtowaštaj,
K nimaj so pšiwda tón mały Hołdrašk.

28. »›Što sy ty Hołdraško tola činił,
»›Zo maš ty pod bokom krawy mečik?‹«

29. ›Stadło jow hojbikow pšilećało,
›Tym sym ja ’łojički zwotrubował.‹

30. »›Džeda sy ’łojički zwostajał?‹«
›Po hajku rózno je rozmetał.‹

31. »›Džeda sy peŕka ty zwostajał?‹«
›Peŕka sym rozno ja rozpušćał.‹

32. »›Džeda sy Hilžičku zwostajił?‹«
Mały tón Hołdrašk so wotmelča.

33. »›Jimaj joh’, jimaj mój starši bratse,
»›Wón je naju sotsičku skóncował.‹«

34. Starši brat’ Hołdraška jimaše,
Młódsi brat’ swjetły meč wućeže,

35. Staji jón Hołdraškej k wutrobi,
Zakło toh’ Hołdraška do sḿerćje.

36. »›Jow’lej maš myto mój Hołdraško,
»›Zo sy naju sotsičku zarubał.‹«

37. »›Kralam a fjerštam ju móžachmoj dać,
»›Njetk smój ju Hołdraškej dałój zarubać!‹«