Z wječorka, z wječorka wulka bě ćma
1. Z wječorka, z wječorka wulka bě ćma,
žane mi ludźo wjac njeswěćachu.
2. Žane mi ludźo wjac njeswěćachu,
žane mi škowrjeńčki njespěwachu.
3. Hólčik swoju lubku dom přewodźeše,
nimo toh hajka mi zeleneho.
4. Nimo toh hajka mi zeleneho,
nimo toh kerka mi rokotowoh.
5. Tam sebi wonaj tak powědaštaj,
swoju tu nuzu sej skoržeštaj.
6. »Sy-li ty swarjena mojedla,
ja pak sym swarjeny twojedla.
7. Da naju lubosće rózno njech du,
kaž su prjed’ něhdy tež hromadu šli.
8. Z wětřičkom, z dešćičkom rózno njech du,
tak su prjed’ něhdy tež hromadu šli.
9. Z wětřičkom njech wšak so rozdunjeju,
z dešćičkom njech pak so rozplownjeja.«
10. »Worcel a železo twerda wěc je,
naju te lubosće wjele twerdse.
11. Worcel a železo kowar dźěła,
naju te lubosće žadyn člowjek.«
12. Worcel a železo rózno tež dźe,
naju te lubosće nihdy wjacy.«