1. Hólčik je so woženił
na swoje wulke njezbože.
Wzał je sej wón to žonišćo,
tych lózy ludźi dźěćišćo.

2. Chlěb wona rady žerješe,
ničo pak dźěłać njechaše.
Jenu ’nož kruwu měještaj,
hišće sej ju njepodeještaj.

3. »Mužo, ćěr kruwu na hermank,
kup namaj za nju twaroha,
zo móžemoj jón z chlěbom jěsć,
mój budźemoj jón tójhdy měć.«

4. Muž tón tam kruwu ćěrješe,
za kruch ju chlěba předaše,
hišće so jemu wjele zda,
zo wón ju droho předał je.

5. Muž tón tam domoj přińdźeše,
swój kruch wón chlěba njeseše,
hdyž pak wón domoj přińdźeše,
da bě jom žona wumrěła.

6. Wšitke wón móše spopada,
kiž w swojim domi měješe,
z tymi wón swoju njebozu
přeco tak k rowu dowjeze.

7. Wšitke wón serpy zezběra,
kiž w swojim domi měješe,
z tymi wón swojej njebozy
přeco tak k rowu wozwoni.

8. Kupił wón husom kórc wowsa,
zo d’rja spěwać wigiliju.
Husy te wšón wows zežrachu,
ha na wigiliju zabychu.