1. Šoł je tón hólčik tón runy pućik,
||: nadejšoł, nadejšoł runy dubik. :||

2. Wurězał je sej tam hałžčičku,
||: wudźěłał je sebi pišćałku. :||

3. Tak sej wón wjesele zapiska,
ze swojej’ zrudneje wutroby,
ze swoj’maj płačitomaj wočomaj.

4. »Ja mam tam lubku, haj susodźinku,
||: ja mam tam lubku mi rjanu holčku. :||

5. Druzy tam chodźa k njej z wjesełosću,
||: ja pak, mój Božo, ze zrudnosću. :||

6. Přišoł je šelma mi šelmowski,
přišoł je šelma a wzał je ju preč,
hišće mje njeje na kwas prosył.

7. Dźensa je kwas ha za tydźeń zas,
njeńdu ja na tón, da na tamón du,
da na tamón tola zawěsći du.«