1. ›Šij, šij, mój krawčiko, sukničku,
›Kolebaj holičku z nóžčičku.‹

2. ›Dyž budže holička wulka narosć,
›Da dyrbi wona tejž twoja być.‹

3. Krawčik tón sukničku šiješe,
Holičku z nóžčičku kolebaše.

4. Krawčik tón na wójnu će’neše,
Hač bje so minyło sydom ljet.

5. Dyž bje so minyło sydom ljet,
Krawčik tón ćjereše z wójny dom.

6. Pšeco wón ćjereše korčmaŕcy,
Do teho korčmarec nowoh’ dwora.

7. ›Pomhaj bóh, [orig.: boh,] pomhaj bóh, [orig.: boh,] korčmaŕka!
›Džeha maš ty twoju džówčičku?‹

8. »Moja ta džowčička doma neje,
»Wona tam pod hajkom wowsa ’rabe.«

9. Hólčik tón zawróći konika,
Pšeco wón ćjereše pod hajk won.

10. ›Pomhaj bóh, pomhaj bóh, holečo!
›Netrebaš pomocy wowsa ’rabać?‹

11. »Bez twojej’ pomocy je posykany,
»Bez twojej’ pomocy ’dže z’rabany.

12. ›Nedawaj, holička, horde słowa,
›Ty sy mi mólička slubena.‹

13. Ćisnyła holička serp a ’rabje,
Bjejžała pšec’ starej maćeri dom.

14. ›Što sy ty činiła, maćerka,
›Zo sy me móličku slubiła!‹

15. »Meĺč šak a nepłakaj, holička,
»’Cemy će z wupłaćić penezami.«

16. Stary nan penezy sadžowaše,
Hač so to blido tak zibowaše.

17. Lute te tołste tolerje,
Njekotre Brancowske šjesnaki.

18. Krawčik tón penezy bereše,
Do kórcnoh’ mjecha je sypaše.

19. ›Mi su te penezy jara lubo,
›Waša ta džówka ’šće wele lubša.‹

20. ›Penezy pšje’raju, pšepiju,
›Na holčku nidy pak nezabudu.‹