Holička chodźeše po zahrodźi

2. »Čeho ty zhladuješ, holička,
čeho ty zhladuješ, lube dźěćo?«

3. Zhladuješ jabłučka čerwjeneho,
zhladuješ lisćička zeleneho.«

4. »Njezhladuju jabłučka čerwjeneho,
njezhladuju lisćička zeleneho.

5. Njezhladuju lisćička zeleneho,
zhladuju lubeho swojeho.«

6. »Njedaj sej, holička, k wutrobje hić,
zo je twój luby tak wulki falšnik.

7. Zo je twój luby tak wulki falšnik,
zo wčera wječor wón z druhej slub měł.«

8. »Njech je měł, njech je měł, hdźež je wón chcył,
njech je měł, kaž je chcył, mjeno Bože.

9. To ’dźe mi wšitko zas k rukomaj přińć,
hdyž ’dźe wón do swojoh rozumčka přińć.

10. Jeho šće žiwjenčko jara młode,
jeho šće rozumničk jara kuši.

11. Wot lózych ludźi je narěčany,
wot falšnej’ towarški zawjedźeny.

12. Ja pak jom popřeju wšitko dobre,
ja pak jom winšuju wjele zboža.

13. Zlě so jom póńdźe a žel mi joh budźe,
derje so jom póńdźe a rady ’du widźeć.«

14. »Měj ty dźak, měj ty dźak, holčka moja,
zo sy mje na dobre hotowała.

15. Dokelž mi popřeješ wšitko dobre,
dyrbimoj mój nětko swojej tež być.

16. Loni sy była moja luba lubka,
lětsa pak budźeš moja mandźelska.«