1. Bještaj tam, bještaj tam hólcaj mi dwaj,
Šjerych tych sukničkach khodžeštaj.

2. Na ryzy konikach zjjezdžowaštaj
Pšeco tam do Šołćić nowoh’ dwora.

3. Šołćina po dwori khodžeše
Čornej tej sukni hač do zemje.

4. ›Pomhaj bóh, pomhaj bóh, Šołćina!
›Džeda je twoja džówčička?‹

5. »Witajtaj, witajtaj hólcaj k nam,
»Tajkej mi cuzaj pšezpólnej.«

6. »Zljeztaj wój ze swojej’ konikow
»Pojtaj wój ke-mni pšec swačini.«

7. ›Z naju mój konikow nezljezemój,
›Tebi mój swačini nepońdžemój.‹

8. ›Predy hač ty namaj neprajiš,
›Džeha maš twoju džowčičku.‹

9. »Moja džjen džówka ta domach nej’,
»Wona je Krósćicy na piwi.«

10. Hólcaj [orig.: Holcaj] taj zawróćištaj konikow,
Pšeco tam ćjereštaj do Krósćic.

11. Korčmaŕka na prozy steješe
We swojim židžanym rubišku.

12. »Witajtaj, witajtaj hólcaj [orig.: holcaj] dwaj,
»Tajkej wój pšindžetaj z daloka k nam.«

13. »Zljeztaj wój ze swojej’ konjow delje,
»Pójtaj wój zomnu na khanu piwa.«

14. ›Z naju mój konikow poljezemój,
›Z tobu mój na piwo pońdžemój.‹

15. Hólcaj taj do khjejžje stupaštaj,
Zo jenož wotrohi ščerkotachu.

16. Hólcaj taj dójstwy nuts stapaštaj,
Zo so tam špundwanje zibowaše.

17. Holčo to mjeješe prjenju reju,
Pšeco pak skoči z reje won.

18. Pšeco pak skoči z tej’ reje won
Pšec’ teju hólcow tak witaše:

19. »Witajtaj, witajtaj hólcaj dwaj,
»Witaj mój luby sam wosebje.«

20. »Witajtaj, witajtaj hólcaj dwaj,
»Pójtaj wój zomnu k wečeri.«

21. ›Z tobu mój k wečeri nepóńdžemój,
›Ty sy namaj z horda wotmolwiła.‹

22. »Na moje hordosćje nedžiwajtaj,
»Sym była mólička, nerozomna.«

23. ›Sy była mólička nerozomna,
›Horde sy słowa dawać netrebała.‹