1. Wosredža wulkeho Wóseka
Stej mi tej čródžje hólcow dwje.

2. Bez nimaj sedžeła holička,
Rjana bjeła čerẃena.

3. Swoje sej ’łóski rozčeswaše,
Do lutej’ židy sej plećeše.

4. ›Stajejće holičcy knejske stoły,
›Sćelće jej šćežčički ze židu.‹

5. »Nestajće, nestajće knejske stoły,
»Nesćeĺće šćežčički ze židu.«

6. »Šak nejsym krala, fjeršty džowka,
»Ale sym hubena syrota.«

7. Štyrjo jej hercy piskachu,
Hólcy pak z karanami zej’rawachu.

8. »Wy štyrjo hercy nepiskajće,
»Hólcy pak z karanami nezej’rawajće.

9. »Mi neje ničo jac’ k wesełosći,
»Mi pak je ’šitko k zrudnosći.[«]