1. Hólčik jjedže z Kulowa,
Rjane holčo pljeje len.
Wón jej praji dobry wečor,
Wone bješe swjetły džeń.

2. ›Holčo, ty maš bjełej nóžcy,
›Newomazaj sej ty jej’.‹
»Što ći je wo mojej nóžcy,
»’Šak ty nejsy luby mój.«

3. ›Ty ’šak budžeš moja lubka,
›Pój a džerž mi konika.‹
»Konika dr’e ’cu ći džeržeć,
»Lubka twoja nebudu.«

4. ›Wele sym jich lubo pomjeł,
›Na-wšitkich ja zabudu:
›Na tebe ’du tej ’šće zabyć,
›Dyž će ’jacy newidžu.‹