Hdyž ja rano z łoža stanu
1. Hdyž ja rano z łoža stanu,
da najprjedy hladać du,
hač su moje hołbje horje
aby hač šćen wone spju.
Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.
2. Ja mam rjane křidłarje,
módre a tež čerwjene.
Něšto mam tež tajkich drohich,
to su moje bubnarje.
Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.
3. Něšto rjanych cholojtych,
čornych módrych-pruhojtych,
dale mam tež štyri pory
lutych běłych łósatych.
Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.
4. Tež mam rjane pjenježkojte
a tež čorne plěškojte,
bjez tymi mam jich tež něšto,
te su lute hwěžkojte.
Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.
5. Jara rjane kołojte
a tež dwójcy kopojte
a tež hišće něšto tajkich,
te su čorne nopojte.
Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.
6. Wona maja wopuški,
wulke kaž te kokoški,
te su zasy něšto dróše,
čerwjene su wopuški.
Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.
7. Wšitkich barbow hołbje mam,
nikom žane njepředam.
Štóž mi hołbje pokranje,
temu ženje njewodam.
Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.
8. Štóž chce radu posłuchać,
rjane hołbje plahować,
dyrbi sebi prjedy pěknje
rjane sancy wobhladać.
Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.
9. Ja šće tola jenoh wěm,
sančka je, joh njepowěm,
rjanoh běłoh, čerwjeneho,
hejzo wěrnosć prajić směm.
Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.
10. Pój, ty rjany hołbiko,
ty mi jara lubiš so.
Pój, ja chcu će domoj wjezć
tam, hdźež tón twój kukač je.
Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.