1. Hlejće, nowa wěc so stała,
słyšće, chceće zrozumić!
Sroka je sej muža wzała
a budźe so woženić.

2. Hawron je tón nawoženja,
toho je sej zhladała,
tón ma wjele zamóženja,
za kotrymž je žadała.

3. Na slubje je rapak pobył,
kwas chcedźa joh wotćišćeć,
wón je na wšěch druhich dobył,
kiž chcychu joh podćišćeć.

4. Kraholc tón tam rězać budźe,
dušnje jemu přisteji,
tohodla joh wšudźe druhdźe
bjeru, zo so wusteji.

5. Dale dyrbi na tym kwasu
stary baćon tóčka być,
tón njej’ chromy na tu frasu,
klepoce tam kóždom tróc.

6. Kucheń budźe wrobl twarić,
škrěkawa je myjerka,
kurotwa tam budźe warić,
kucharka kaž wojerka.

7. Sowa, hlej, ta lesna žona,
ta je słónka njewjesće,
k nawoženi póńdźe wróna,
ta je rjana zawěsće.

8. Z jejnej dźowku budźa družčić,
žołma, kawka, kabija,
šćihlica kwas dyrbi spušćić,
wo nju so tam zabija.

9. Carž a škórc, taj swataj, běštaj
taj najrjeńšej mjez wšěmi,
tohodla tež wonaj chcyštaj
widźeć dać so před wšěmi.

10. Hupak wjele do so dźerži,
přinjese tym družkam pić,
wokoł’ njeho rady smjerdźi,
njechadźa z nim rejwać hić.

11. Štyrjo hercy tež tam běchu,
łastojčka bě na husle,
hdyž pak woni piskać chcychu,
njemějachu pišćele.

12. Konopačk bě na te dudki,
škowrončk přińdźe z pišćelu,
mały kralik bě sam lutki
z kózłom při tym wjeselu.

13. Čorny kós tón bě so wopił,
tež ta młoda pocpula,
běše wšitkón palenc dopił,
tuž swarješe čapula.

14. Kanja poča k dobrom radźić,
dokelž běše słyšała,
zo b’dźa jeje cajska sadźić,
tuž běše so spłóšiła.

15. Při tym sta so wulka zwada,
sknadź tón klesny sykorku,
tu je trjeba dobra rada,
ročk tón hrabny za zybu.

16. Šěračk poča wšěch wuwabić,
to je jedyn sylny muž,
chcyše šěru plišku zabić,
wućeže sej na nju nóž.

17. Nichtó njebě bóle hněwny
hač tón młody srokopjel,
ćichimichał sedźo zdrěmny
a ma hižo preč swój dźěl.

18. Srokopjelej tesak wzachu,
zo wón nikoh njezruba,
a so wšitcy warnowachu,
žadyn blisko njestupa.

19. Łysak tón so poča hóršić,
što je drózna rěčała,
chcyše běžeć na nju skoržić,
zo je na njoh škrěčała.

20. Kokula tam sudnik běše,
kaž je kóždom wědome,
wopačnemu pomhać chcyše -
šelma, hdźe maš swědomje?

21. Hercy hišće wyše běchu
a nazdala stejachu,
ći so sobu njećepjachu,
dokeliž so bojachu,

22. Zo b’dźa dyrbjeć sami rejwać,
hdyž tam wšitko ruješe,
sołobik tón dyrbi spěwać,
zo w cholowach čuješe.

23. Ja pak dźeržu cyle za to,
zo tych lěpšich hosćow bych,
hdyž mój žołdk ma žadosć na to,
měł w škli wopječenych wšěch.

24. Z twarohom so njechał dajić,
syr’watki so nabudu,
piwo njedam nimo stajić,
wody rady zabudu.