Syrotka wobejšła tśi raz kjarchob
1. ||: Syrotka wobejšła tśi raz kjarchob, :||
mutercyny row jo nadejšła.
2. ||: »Stawajśo wy górjej, mója maśi! :||
Źiśo wy mě skibku wótkšajat.«
3. ||: »Ty ga maš tam młodu mamu doma, :||
daś śi wóna skibku wótkšajo.«
4. »Młoda mama ma dosć swójich źiśi.
Swójim wóna te topjeńki pjaco,
mě spalone škórki njedajo.
5. ||: Stawajśo wy górjej, mója maśi! :||
Źiśo wy mě zgełko wupałkat.«
6. ||: »Ty ga maš tam młodu mamu doma, :||
daś śi wóna zgełko wupałco.«
7. »Młoda mama wupałco mě zgełko,
ale jo tek stergajo do lumpka.
Chyśi mě jo pótom do nugła.
8. ||: Stawajśo wy górjej mója maśi! :||
Źiśo wy mě głowku pócesat.«
9. ||: »Ty ga maš tam młodu mamu doma, :||
daś śi wóna głowku pócešo.«
10. »Młoda mama pócešo mě głowku,
ale póbijo mě tek do njeje,
starcy ju wót sebje pśecej pšec.
11. ||: Stawajśo wy górjej, mója maśi!« :||
»Móje góle, wěcej njestawam.
12. Na wutšobje lažy śěžki kamjeń,
na wócyma lažy běły pěsack,
na nogoma pak zeleny dern.«
13. Pśileśeštej dwa janźela z njebja.
Pśimještej tam syrotku za ruku,
leśeštej z njeju do njebja nutś.