Serbske ludowe spěwy

A žałuj śi luto, ty rědne źowćo

2. »To njejsu žedne styri brune,
||: to su źe wšykne N. Nwe šwary.« :||

3. Jědu k nam, jědu N. Nske
||: pó tej mě góle zelenej. :||

4. Gaž wóni do N. N. pśijěźechu,
||: na zelenej górce zastachu. :||

5. Chopili su se tam dalej pšašaś:
||: »Źo jo ten N. Nojc nowy dwór?« :||

6. »Cośo ten nowy dwór raźi wiźeś,
||: comy wam derje jen wukazaś.« :||

7. Pśed tym źe N. Nojc nowym dwórom,
||: tam stoj ta lipa zelena. :||

8. Spóz njeje sejźi to rědne źowćo,
šyjo dwa šanta žyźanej,
wijo dwa wěnka měrikowej.

9. Jaden co wóna lubemu daś,
||: z drugim co sama k wěrowanju hyś. :||

10. Swaty te jědu ku dwóru,
||: źowćo, to běžy ku komorce. :||

11. »Muterka, ty luba maś mója,
wobaraj swatam do dwóra,
až ja se schowaju w komorce.«

12. »Kake jo mójo wobaranje,
||: gaž sy ty jomu zlubjona. :||

13. Zlubjona sy jomu, zlubjona,
wěcej se rozzlubiś njebuźoš,
źož źe ta Bóža wóla pśiźo.«

* * *

14. Maś ta to źowćo głaźašo,
||: wěnašk jej na głowku stajašo. :||

15. Wěnašk ten dołoj jej pópajźo,
wóna tak jěsno jen spópadnu,
staji jej na jeje głowicku.

16. »Chójź ty tud w wěnašku zelenem,
źinsa ty we njom spóbydnjoš,
wěcej ty we njom njechójźiš.

17. Witśe se šlewjeŕ zawijoš,
tom buźoš chójźiś kuždy źeń
pśi tych mě N. Nskich młodych žon.

18. Cesćej jen buźoš zawijaś,
||: cesćej b’źoš na nas spominaś.« :||

* * *

19. Źowćo to na wóz sajźachu,
||: styri jej gerce grajachu. :||

20. »Grajśo, wy gerce, bubnujśo,
||: wšykno pak źowću k tuženju.« :||

21. »My pak njegrajomy k tuženju,
||: grajomy k wjelikem’ wjaselu.« :||

22. »Nikula wjaselša njebuźo,
||: což jano źinsa spóbydnjo.« :||

23. Źowćo to z dwóru wen wjeźechu,
||: jeje maś žałosnje płakašo. :||

24. »Mjelc źe a njepłac, maś mója,
wšak maš ty hyšći młodšu sotšu,
daśi tud wóna śi derje źěła.

25. Śěžej pak wóna śi źěłaś buźo,
||: cesćej b’źoš na mnjo spominaś.« :||

26. Rědna ta Hanka N. Nojc jo,
||: rědny ten Hanzo N. Nojc jo. :||

27. To stej dwa rědnej nadobnej,
||: wobej stej na se spódobnej. :||

28. Hanka jo rědna cerwjena,
||: Hanzo jo rědny, lubosny. :||

29. Gaby źe tak rědnej njebyłej,
||: lubo by wónej se njeměłej. :||

30. Matej se lubo abo njamatej,
||: swójej pak wónej byś dejitej. :||