1. ›Załyje śi luto, ty rjedna Hana, – jjedewoj!
›Žo sy pśez te styri brune won hujšła.‹ :,:

2. »To ńejsu žedne styri brune, – jjedewoj!
»To su ’šykne Matowe šwary.« :,:

3. »Jjedu k nam jjedu Prožymsḱe, – jjedewoj!
»Tož po wónej góli zelonej.« :,:

4. Gaž wóni do Welceje pśijjeźechu, – jjedewoj!
Na zelonej górce zastachu. :,:

5. Chopili su se tam dalej pšašaś, – jjedewoj!
›Źo jo ten Burojc nowy dwór.‹ :,:

6. »Cośo jen, swaki, raźi ẃeźeś, – jjedewoj!
»’Cu wam jen welgim deŕe poẃeźeś.« :,:

7. »Pśed tym mi Burojc nowym dwórom, – jjedewoj!
»Tam stoj ta lipa zelona.« :,:

8. »Spózy jo ńeje Hanišćo, – jjedewoj!
»Dwa wjenka mjerikowej znawija.« :,:

9. »Jaden ’co wóna Matoju daś, – jjedewoj!
»Wo druǵem ’co sama k wjerowanju hyś.« :,:

10. Swaki te jjedu ku dworu, – jjedewoj!
Hana ta bježy nowu kómoru. :,:

11. ›Móterka, luba stara maś, – jjedewoj!
›Hobaraj tym lužam do dwóra,
›Až ja se schowaju nowu kómoru.‹

12. »Kaḱe jo móje hobarańe, – jjedewoj!
»Gaž wóna jo jomu zlubjona.« :,:

13. »Zlubjona jo jomu zlubjona, – jjedewoj!
»Wjece se rozzlubiś ńeb’źotej,
»Źož jano pśez božu wolu pśijźo.«

* * *

14. Maś ta Hanu głaźašo, – jjedewoj!
Wjenašk jej na głowu stawjašo. :,:

15. Wjenašk ten dołoj hopaźe, – jjedewoj!
Mato jen tak welgim jesno spopaźo; :,:

16. Stawi jen na jeje głowišćo, – jjedewoj!
›Choź, Hana, wjenašku zelonem.‹ :,:

17. ›Źinsa ty wo njom spobudnjoš, – jjedewoj!
›Cesto wjecy wo njom ńepójźoš.‹ :,:

18. ›Witśe se šleweŕ zawijoš, – jjedewoj!
›Wo tom b’źoš choźiś kuždy źeń
›Spódla tych Prožymskich młodych žon.‹

19. ›Cesćej se buźoš jen zawijaś, – jjedewoj!
›Cesćej buźoš na móterku spominaś.‹ :,:

20. Hanu tu na woz saźachu, – jjedewoj!
Styrjo jej ǵerce ’grajachu. :,:

21. ›’Grajśo, wy ǵerce, bubnujśo, – jjedewoj!
›’Šykno źe k jeje tuženoj.‹ :,:

22. »My ńe’grajomy k tuženoj, – jjedewoj!
»Ale ’grajomy k weliḱemu wjaseloj.« :,:

23. »Nikul wóna wjasołša ńebuźo, – jjedewoj!
»Źož jano źinsa spobudnjo.« :,:

24. Hanu tu z dwóru weźechu, – jjedewoj!
Jeje maś žałosńe płakašo. :,:

25. ›Ḿelc źe, ńepłac maś mója, – jjedewoj!
›Šak maš hyšći młodšu źówku,
›Daśi wóna śi tam deŕe źjeła.‹

26. ›Śježej śi wóna tam źjełaś buźo, – jjedewoj!
›Cesćej buźoš na Hanu spóminaś.‹ :,: