1. W’ Wujerjowskej zemi
jara dźiwna wójna,
njemóhła tam wostać
žana čista knježna.

2. Žana čista knježna,
žana burska dźowka,
njemóhła tam bydlić
žana młoda holca.

3. Štož jenož ta jena,
korčmarjowa dźowka
tam we Delnjej Hórcy
z mjenom Katyržinka.

4. Hdyž bě tolej zhonił
Wujerjowski panik,
dał je so wón wjezći
na Zholerski hermank.

5. Dał je sej tam kupić
jenu trubu płatu,
somota sto łochći,
hišće běłu židu.

6. Dał sej potom šići
rjanu žónsku drastu,
dał je tež so woblec
do žónskeje drasty.

7. Dał je so wón wjezći
za knježničku česnu
do Delnjeje Hórki
na dwór korčmarjowy.

8. »Pomhaj Bóh, korčmarjo!
Chcył mje hospodować
jenu jen’čku nócku
mje a moje konje?«

9. »Hospodować chcył će,
ale łoža nimam,
žanoh łoža tebi,
žanej’ hródźe konjom.«

10. »Wohladaj so na łožo!
Wohladaj so na konjow!
Njech mi konje steja
srjedźa twojoh dwora.«

11. »Ja pak chcu so lehnyć
do komorki ćěmnej’,
do komorki ćěmnej’,
na tu twerdu ławku.

12. Přechowaj mje jeno
před Wuj’rjowskim panom,
před Wuj’rjowskim panom,
před tym Lučibarjom.«

13. »Dyrbjał hospodować
tebje dźensa w nocy,
dyrbjał će přechować,
zezankać će dyrbju.

14. Přez dźewjeć tych zankow
do dźesatej’ stwički
k mojej małej dźowcy,
k rjanej Katyržincy.«

15. Hdyž běše tam přišło
wosrjedźa mi nocy,
wosrjedźa mi nocy
poča holčo wołać.

16. »Budźe Boh’ skoržene
na mojeho nana,
na mojeho nana,
na Wuj’rjowskoh pana.

17. Na Wuj’rjowskoh pana,
na toh Lučibarja,
kiž je česć mi kranył,
zeleny mój wěnašk.«

18. »Přečo holčo płakaš?
Wšak maš jow tři hrody,
hrody murjowane,
hišće wulke kubło.«

19. »Wohladaj so na hrody,
hrody murjowane,
wohladaj so na kubło,
na to wulke kubło.

20. Za złoto hród krydnu,
za slěbro pak kubło,
ale česć njekrydnu
za złoto a slěbro.

21. Hdyž sym prjed’ so wjezła,
wołali su ludźo:
›Jow so wjeze holčka
korčmarjowa dźowka.‹

22. Powjezu so nětk pak,
budźa wšitcy wołać:
›Jow so wjeze kurwa
Wujerjowskoh pana.‹«