1. Jjezdžili hólcy su, haneli,
Na zel’nej hórcy su zastawali. :,:

2. Zmolom su woni so prašeli,
›Dže je tón N.Nec nowy dwór.‹ :,:

3. »N.Nec je nówy dwór derje znać,
»Pšed nim steji lipa mi zelena.« :,:

4. Pod lipu sedžała holička,
Rjana mi bjeła, čerwena. :,:

5. Swoje sej ’łóski tam rozčeswaše,
Swoje sej ’łóski tam plećeše. :,:

6. Dyž wona wusłyša konjacy stup,
Da wona zrozemi lubeho ryč,
Pšec wona bježeše k maćeri nutś.

7. Prjeni króć staru mać prosyła:
›Maćje, ty luba stara mać,‹ :,:

8. ›Wobaraj hólcam do dwora nutś,
›Doniž sej nezwobuju črije, štrympy.‹ :,:

9. »Kak ’cu jim wobarać do dwora nutś,
»Dyž je twój luby sam bez nimi?« :,:

10. Druhi króć staru mać prosyła:
›Maćje, ty luba stara mać,‹ :,:

11. ›Wobaraj hólcam do khježje nutś,
›Doniž sej nezwoblekam pelca, šórca.‹ :,:

12. »Kak ’cu jim wobarać do khježje nutś,
»Dyž je twój luby sam bez nimi?« :,:

13. Tseći króć staru mać prosyła:
›Maćje, ty luba stara mać,‹ :,:

14. ›Wobaraj hólcam dó-jstwy nutś,
›Doniž sej nestaju wjenca, borty.‹ :,:

15. »Kak ’cu jim wobarać dó-jstwy nutś,
»Dyž je twój luby sam bez nimi! :,:

16. Hólcy pšec’ dó-jstwy nutś stupachu,
Holička žałosnje płakaše,
Swojej bjełej ručcy łamaše.

17. ›Melč ’šak a nepłakaj, holečo!
›To džjen je ’šitko podarmo:‹ :,:

18. ›Twoje to ’łóski plećenje,
›Twoje to črije, štrympy wobuwanje,‹ :,:

19. ›Twoje to šórc a pelc woblekanje,
›Twoje to wjenc, bortu stajenje.‹ :,: