1. Pod Róžantom łučka je zelena,
po łučcy jena mi šćežčička.

2. Po łučcy jena mi šćežčička,
rjana běła mi wuteptana.

3. Štó ha je tola ju wuteptał?
Swjata je Marja ju wuteptała

4. Ducy tam kemši a wote mšě,
ducy tam k nišporej, wot nišpora.

5. Tam je ju zetkała Hilžbjeta,
jeje ta ćeta, haj Hilžbjeta.

6. »Pomhaj Bóh, pomhaj Bóh, moja ćeta,
moja ty ćeta, haj Hilžbjeta.«

7. »Ha što ći ludźo wot naju praja,
zo dźěn mój wobej płódnej smój!«

8. »Njeprěj wšak, njeprěj wšak, moja ćeta,
moja ty ćeta, haj Hilžbjeta.

9. Ja budu synka porodźić
jeneho synka, haj Jezom Chrysta.

10. To ’dźe so runje srjedź zymy stać,
hdyž ’dźe so morjo sydować,

11. Hdyž ’dźe so morjo sydować
a w lofći ptački ’dźa zmerzować.

12. Ty pak ’dźeš synka porodźić,
jeneho synka, haj swjatoh Jana.

13. To ’dźe so runje srjedź lěća stać,
hdyž ’dźe so morjo zmahować,

14. Hdyž ’dźe so morjo zmahować,
a w kerkach ptački so porować.«