Serbske ludowe spiwy

Ha komu ja lubcycku pśirucu

2. Nejpjerwjej Bogu samemu,
||: pótom pak zwěrnem’ kumpanoju. :||

3. Ja som jom’ wjele pjenjez dał,
||: aby ju derje zastojał. :||

4. Wón dej mě z njeju rejowaś,
||: pyšne te reje zwóźowaś. :||

5. Wšykne te druge do kjarcmy,
||: rědne to źowćo za nimi. :||

6. Wšykne te druge za blido,
||: rědne to źowćo za źurja. :||

7. Wšykne te druge do reje,
||: rědne to źowćo ze jśpy wen. :||

8. »Och luby Bóžko, lejderaško!
Kak som njerada wiźona,
gaž ten mój luby doma njej’.«

9. Luby ten jěźo z wójny dom
pó tej źe góle zelenej,
pó tej źe droze dalokej.

10. Pjerwy ten raz wón tam wustśěli,
||: lubka jom’ derje wurozmě. :||

11. Drugi ten raz wón tam wustśěli,
||: kumpan ten chopi se pómysliś. :||

12. Tśeśi ten raz wón tam wustśěli,
||: kumpan ten źowćo nutś pórašo. :||

13. »Pójź źe ty rědna do jśpy nutś,
comej mej gromaźe rejowaś,
pyšne te reje zwóźowaś.«

14. »Njeběch śi pjerwjej dostojna,
něnt ty se ze mnu pokoj daj,
gaž mě mój luby domoj jěźo.«

15. Rědny ten jěźo ku dwóru,
||: kumpan ten chopi wuběgaś. :||

16. Rědny ten jěźo do dwóru,
||: kumpan ten běžy pśez gumno. :||

17. »Njeběgaj, kumpan, njeběgaj,
||: comej se zwěru wuwitaś. :||

18. Pótom pak comej se wopšašaś,
||: kak móju lubku sy zastojał.« :||

19. »Wón jo mě derje zastojał,
||: ak wón to sam nejlěpjej wě. :||

20. Z drugimi jo wón rejował,
||: mě jo tam derje njewiźeł.« :||

21. Witałej stej se tam, witałej,
nejpjerwjej z běłyma rukoma,
pótom pak z nagima mjacoma.

22. »Pójźtej wej gerca do jśpy nutś,
||: grajtej wej mě tudy noc a źeń. :||

23. Mójej tej lubce k wjaselu,
||: wšyknym tym drugim k tuženju.« :||