1. Z wjacorka, z wjacorka wjelika śma,
šćažcycki, drožcycki wiźeś njej’,
teke tog’ sołojka słyšaś njej’.

2. Jano to rědne źowcyšćo,
wono tog’ gólacka pšošašo,
kśěł źe jo domoj pśewóźowaś.

3. »Pśewoźiś ja śi derje cu,
daloko sobu ja njepójdu,
daloko z tobu ja njepójdu.

4. Naše te rano stawaju,
||: wóni mě górjej wołaju.« :||

5. »Stawaj źe górjej, ty jězny knecht!
Wšykne te rataje worat jědu,
jano ty rědny spiš a lažyš.«

6. »Njewołaj, nješćokaj, móterka mója,
ja som tu nocku tak małko spał,
som móju lubku domoj pśewoźował.

7. Daloko, šyroko som z njeju šeł,
||: słowka pak z njeju gronił njejsom.« :||