Serbske ludowe spěwy

Běštaj tam, běštaj tam hrodaj mi dwaj

1. Běštaj tam, běštaj tam hrodaj mi dwaj,
wobaj hrodaj mi murjowanaj.

2. Wot spódka wobaj mi murjowanaj,
wot wjercha pak molowanaj.

3. W jenym tym hrodźi bě knjejska dźowka,
w druhim běše pak knježi pohonč.

4. Pohonč tón holičcy praješe:
»Holčka, ty d’riš nětk moja mi być.«

5. »Wo tebje tola šćen njerodźu,
čorny, hrozny mi Cyganje.«

6. »Holečo, njedawaj horde słowa,
twoje słowa će zjebać budźa.

7. Prjedy hač budźe mi dwanaće bić,
budźeš ke mni do konjemca přińć.«

8. Wone šće dwanaće njebiješe,
holčo wo durje kłapaše:

9. »Stawaj mi horje, mój pohončo,
wočiń nowoh mi konjemca.«

10. Pohonč tón horje přec stawaše,
nowy konjemc jej wočinješe.

11. Z lěwej wón ručku jón wočinješe,
z prawej holečo witaše.

12. »Sleč so, haj sleč so twój šórc a pjelc,
lehń so ke mni ty do łoža.«

13. Holčo so šórc a pjelc slěkaše,
při tym žałosnje płakaše.

14. »Mjelč wšak a njepłakaj, holečo,
wšak maš pohonča za luboh.«

15. Stara mać po dwori chodźeše,
swoju čeledź horje wołaše.

16. »Stawaj mi horje, ty pohončo,
wjedź mi konje won na trawu.

17. Wšitke te konje su na trawi,
naše domach su na słómi.«

18. »Naše su lěpše mi na słómi,
dyžli druhe wšě na trawi.

19. Naše te jědźa mi luty wows,
druhe jědźa pak lutu trawu.«

20. Druhi króć stara mać wołaše:
»Stawaj horje, ty pohončo!

21. Stawaj mi horje ty pohončo,
wjedź mi konje won na rolu.«

22. Wšitke te konje su na roli,
naše domach su we hródźi.«

23. »Naše wjac za poł dnja zdźěłaja,
dyžli druhe wšě za cyły dźeń.«

24. Třeći króć stara mać wołaše:
»Stawaj horje, ty pohončo.

25. »Njewołaj, njewołaj za pohonča,
ale wołaj mje za syna.

26. Sydom sym lětkow twój pohonč ći był,
nětklej budu twój přichodny syn.«

27. »Ty sy mi šelma šelmowski,
wšón na Cygana zapodomny.

28. »Móhła sym dźowku kejžorej dać,
nětk ju dyrbju pak pohončej dać.«