Serbske ludowe spěwy

Běštaj tam, běštaj tam hrodaj mi dwaj

1. Bještaj tam, bještaj tam ’rodaj mi dwaj,
Wobaj ’rodaj mi murjowanaj.

2. Wot spódka wobaj mi murjowanaj,
Wot weŕcha pak molowanaj.

3. Jenym tym ’rodži bje knejska džówka,
Druhim bješe pak kneži pohonč.

4. Pohonč tón holičcy praješe:
›Hoĺčka, ty d’riš njetk moja mi być.‹

5. »Wo tebe tola šćen nerodžu,
»Čorny, ’rozny mi Cygane.«

6. ›Holečo, nedawaj horde słowa,
›Twoje słowa će zjebać budža.‹

7. ›Predy hač budže mi dwanaće bić,
›Budžeš kemni do konemca pšinć.‹

8. Wone šće dwanaće nebiješe,
Hoĺčo wo durje kłapaše:

9. »Stawaj mi horje, mój pohončo,
»Wočiń nowoh’ mi konemca.«

10. Pohonč tón horje pšec’ stawaše,
Nowy konemc jej wočineše.

11. Z ljewej wón ručku jón wočineše,
Z prawej holečo witaše.

12. ›Sleč so, haj sleč so twój šórc a peĺc,
Leń so kemni ty do łoža.‹

13. Hoĺčo so šórc a peĺc sljekaše,
Pši tym žałosnje płakaše.

14. ›Melč šak a ńepłakaj, holečo,
›Šak maš pohonča za luboh’.‹

15. Stara mać po dwori khodžeše
Swoju čeledž horje wołaše.

16. »›Stawaj mi horje ty pohončo,
»›Wedž mi konje won na trawu.‹«

17. »›Wšitke te konje su na trawi,
»›Naše domach su na słómi.‹«

18. ›Naše su ljepše mi na słómi,
›Dyžli druhe wšje na trawi.‹

19. ›Naše te jjedža mi luty wows,
›Druhe jydža pak lutu trawu.‹

20. Druhi króć stara mać wołaše:
»›Stawaj horje ty pohončo!‹«

21. »›Stawaj mi horje ty pohončo,
»›Wedž mi konje won na rolu.‹«

22. »›Wšitke te konje su na roli,
»›Naše domach su we rodži.‹«

23. ›Naše wjac za pół dnja zdžjełaja,
›Dyžli druhe wšje za cyły džeń.‹

24. Tseći króć stara mać wołaše:
»›Stawaj horje ty pohončo.‹«

25. ›Newołaj, newołaj za pohonča,
›Ale wołaj me za syna.‹

26. ›Sydom sym ljetkow twój pohonč ći był,
›Njetkhlej budu twój pšichodny syn.‹

27. »›Ty sy mi šelma šelmowski,
»›Wšón na Cygana zapodomny.‹«

28. »›Móhła sym džówku khjejžorej dać,
»›Njetk ju dyrbju pak pohončej dać.‹«