1. »Nětkle mi powěz, ty holičo,
hdy ha chceš woprawdźe moje być?«

2. »Hdyž stara baba ’dźe młoda bywać,
potom mój swojej budźemoj.«

3. »Nětkle mi powěz, ty holičo,
hdźe ha mój změjemoj wobydlenje?«

4. »Wot hałžkow změjemoj chěžčičku,
wot lisća změjemoj woknješko.«

5. »Nětkle mi powěz, ty holičo,
kajkich mój změjemoj kwasarjow?«

6. »Wšitka ta dźiwja zwěrina
budu wšak naju kwasarjo.

7. Kokul tón budźe za brašku,
kokulina pak za słónku.

8. Łastojčka z čerwjenym horleškom
ta budźe namaj družčička.«