1. »Nětklej mi powěz, ty holečo,
hdy ha chceš woprawdźi moje być?«

2. »Hdyž stara baba ’dźe młoda bywać,
potom mój swojej budźemoj.«

3. »Nětklej mi powěz, ty holečo,
hdźe ha mój změjemoj wobydlenje?«

4. »Wot hałžkow změjemoj chěžčičku,
wot lisća změjemoj wóknješko.«

5. »Nětklej mi powěz, ty holečo,
kajkich mój změjemoj kwasarjow?«

6. »Wšitka ta dźiwja zwěrina
budźa wšak naju kwasarjo.

7. Kokul tón budźe za brašku,
kokulina pak za słónku.

8. Łastolčka z čerwjenym horleškom
ta budźe namaj družčička.«