1. »Što sy tak zrudny, Dawidźe,
zo sebi njehraješ?«

2. »Och, kak da njecham zrudny być,
hdyž nimam nikoho.

3. Nan a mać staj mi wumrěłoj,
wobaj so w heli palitaj.«

4. »Och Dawidźe, och Dawidźe,
wzmi sebi jeno huslički!

5. Wzmi sebi jeno huslički
a hraj ty hrónčka tři.«

6. Prěnje to hrónčko hraješe
tom Bohu samomu.

7. Druhe to hrónčko hraješe
tej knježnje Mariji.

8. Třeće to hrónčko hraješe
tom Duchej swjatemu.

9. »Och zastań, zastań Dawidźe,
ty hižo dobył sy!«

10. Štóž njecha wěrić kěrlušam,
tón hladaj na měsačk.

11. Tam budźa widźeć Dawida
w bozowej rukajcy,

12. Haj w bozowej tej rukajcy,
w’ wólšowym kabaće,

13. Ha w rokotowej štrympicy,
w brězowej cholowje.