1. »Što sy tak zrudny, Dawiće,
zo sebi njehraješ?«

2. »Och, kak da njecham zrudny być,
hdyž nimam nikoho.

3. Nan a mać staj mi wumrěłaj,
wobaj so w heli palitaj.«

4. »Och Dawiće, och Dawiće,
wzmi sebi jeno huslički!

5. Wzmi sebi jeno huslički
a hraj ty hrónčka tři.«

6. Prěnje to hrónčko hraješe
tom Bohu samemu.

7. Druhe to hrónčko hraješe
tej knježni Mariji.

8. Třeće to hrónčko hraješe
tom Duchej swjatemu.

9. »Och zastań, zastań Dawiće,
ty hižom dobył sy!«

10. Štóž njecha wěrić kyrlušam,
tón hladaj na měsačk.

11. Tam budźa widźeć Dawita
w bozowej rukajcy,

12. Haj w bozowej tej rukajcy,
w’ wólšowym kabaći,

13. Ha w rokotowej štrympicy,
w brězowej cholowi.