1. Chudy muž ječmjenik syješe
při puću, při puću, při šćežčičce.

2. Nimo tam dźěše Marija
ze swojim móličkim dźěćatkom.

3. »Pomhaj Bóh, pomhaj Bóh, mužiko!
Pomhaj Bóh twojemu ječmjenkej!

4. Hdyž ’dźeš sej ty tón swój ječmjenk dosyć,
dźi sej přec domoj po serpik.

5. Wot jednoh kónca jón dosywaj,
wot druhoh kónca jón zažněwaj.

6. Póńdu-li tudy pak židźa nimo,
židźa ći hrěšni pohanjo,

7. Da mje ty tola njezamołwjej,
ha tež mje tola njepřeradź.«

8. Marja bě za hórku zaběžała,
židźa ći za njej tam přihnachu.

9. »Pomhaj Bóh, pomhaj Bóh, mužiko!
Pomhaj Bóh twojemu ječmjenkej.

10. Njeje tu žana žónska nimo šła
ze swojim móličkim dźěćatkom?«

11. »Njedawno je jedna nimo šła,
hdyž sym tón ječmjenik dosywał.«

12. »Och ty mi hłupy mužiko,
to je mi wo dwanaće njedźelkow.«

13. Wróćichu zaso so, wróćichu
židźa, ći hrěšni pohanjo.

14. Wšitke su dźěćatka zakałali
wot jednoh lěta hač do druhoh.

15. Wšitke su dźěćatka zakałali,
Jezusa Chrystusa njenam’kali.