1. Chudy muž ječmjenik syješe
při puću, při puću, při šćežčičcy.

2. Nimo tam dźěše Marija
ze swojim móličkim dźěćatkom.

3. »Pomhaj Bóh, pomhaj Bóh, mužiko!
Pomhaj Bóh twojemu ječmjeńkej!

4. Hdyž ’dźeš sej ty tón swój ječmjeńk dosyć,
dźi sej přec domoj po serpik.

5. Wot jenoh kónca jón dosywaj,
wot druhoh kónca jón zažněwaj.

6. Póńdźa-li tudy pak židźa nimo,
židźa ći hrěšni pohanjo,

7. Da mje ty tola njezamo’jej,
ha tež mje tola njepřeradź.«

8. Marja bě za hórku zaběžała,
židźa ći za njej tam přihnachu.

9. »Pomhaj Bóh, pomhaj Bóh, mužiko!
Pomhaj Bóh twojemu ječmjeńkej.

10. Njeje tu žana žónska nimo šła
ze swojim móličkim dźěćatkom?«

11. »Njedawno je jena nimo šła,
hdyž sym tón ječmjenik dosywał.«

12. »Och ty mi hłupy mužiko,
to je mi wo dwanaće njedźelkow.«

13. Wróćichu zaso so, wróćichu
židźi, ći hrěšni pohanjo.

14. Wšitke su dźěćatka zakałali
wot jenoh lěta hač do druhoh.

15. Wšitke su dźěćatka zakałali,
Jezusa Chrystusa njenam’kali.